Ontmoet de lookalikes van Rembrandt, Van Gogh en Vermeer of sta oog in oog met The force of nature tijdens je bezoek aan het AFAS Theater.
AFAS is een bedrijf van beweging, én van weten waar het om draait. Namelijk: beter, makkelijker en leuker werken, met meer oog voor de maatschappij. Dit willen we ook terug laten komen in ons clubhuis en theater. Op deze pagina zie je hoe we in het AFAS Theater hier met kunst invulling aan geven.
Sta oog in oog met Marten & Oopjen, de aardappeleters, de mooie Hendrickje al badend in het water, het Joodse bruidje, de molen van Mondriaan, de chaos bij Jan Steen thuis en de sereniteit in het Huis van Vermeer en verbaas je over alle toeschouwers in het anatomisch theater, dat een kunstwerk van 22 meter behelst!
In totaal bestaat De Schaduw van de Meester uit 7 grote kunstwerken en vele portretten. In dit grote verhaal over de meesters van de Gouden Eeuw vertellen we over het kunstenaarsleven en gebeurtenissen in de 17e eeuw. Zijn we in 350 jaar veranderd of lopen we nog steeds tussen dezelfde mensen als in die tijd? Zoek met ons mee naar de beste lookalikes om de schilderijen weer tot leven te wekken!
Ho, stop. Kijk even goed! Wat zie je? Dit zijn fotografische kunstwerken die je vertellen over het leven en werk van beroemde schilders. Met figuranten uit 2021, gewoon aangesproken in de winkelstraat, of weggeplukt vanachter de kassa van de supermarkt. Via hen kijk je vier eeuwen het verleden in. En ervaar je: we zijn als mensen niet wezenlijk veranderd. Julius Rooymans maakte de fabelachtige composities. Een monnikenkarwei, met enorm oog voor detail uitgevoerd.
Kunstenaars zijn in zekere zin uitvinders. Altijd op zoek naar betere pigmenten, materialen en technieken. Daarin lijken wij softwaremakers op hen. We delen de liefde voor details en schoonheid. Want software wordt pas echt goed gebruikt als ze werkbaar én aantrekkelijk is.
We staan op de schouders van reuzen. Als bedrijf op die van onze oprichters. En als maatschappij op die van de grote kunstenaars. De schaduw van de meester is een ode aan alle mensen die ons inspireren. Ook – en misschien wel vooral – aan de gewone vrouwen en mannen die je ziet op deze foto’s. De mensen voor wie wij in deze tijd het werk leuker en beter willen maken.
- Bas van der Veldt (CEO AFAS) & Arnold Mars (CFO AFAS)
Magisch vond ik het, toen ik het originele Fabrica-boek uit de Gouden Eeuw fotografeerde. Met op de eerste bladzijde het handschrift van Nicolaes Tulp, de dokter die we nog kennen van Rembrandts Anatomische les. De geschiedenis voelt dan zó dicht bij.
De grote meesters waren verhalenvertellers. Niet hun ego of hun persoonlijkheid deed er het meeste toe, maar hun werkelijkheid. Die brachten ze naar het doek. En ik breng hem weer terug naar mijn werkelijkheid. Alles wat je op deze werken ziet, heeft betekenis. Het klopt tot in het kleinste detail. De foto’s zijn gemaakt in de hoogste resolutie die bestaat. Hierdoor kun jij je er met je neus bovenop staan, én van een afstandje kijken. Je bepaalt zelf het perspectief.
Duik in het verhaal en beleef het plezier van kijken in het verleden. En de gein van verstopte grapjes en symbolen (de audiotour helpt je daarbij). Geef je over, en zie dat er altijd wel iets te ontdekken is.
- Julius Rooymans
Een anatomische les in de Gouden Eeuw was een evenement. Een spektakel waar toegangskaartjes voor werden verkocht en waar een breed publiek op af kwam: van medici in opleiding voor wie het een verplichte les was, tot de notabelen van de stad, tot dronken gepeupel dat wel zin had in een uitje.
De hoofdrol was voor de ter dood veroordeelde en geëxecuteerde crimineel, wiens opengemaakte lijk in het midden van het theater lag.
Rembrandts “De anatomische les van dr. Tulp” is een fascinatie van de kunstenaar omdat het schilderij ook een verhaal vertelt dat niet te zien. Wat gebeurt er buiten het kader van het beroemde werk?
De kostuums, de locaties, de attributen, de meubels: alles is precies zoals in de Gouden Eeuw. Een boeiende les in anatomie, geschiedenis en kunsthistorie in een.
In de zeventiende eeuw werd de positie van een vrouw voornamelijk bepaald door de kerk en door haar man. Een lastige tijd voor vrouwen die vaak in kwetsbare posities belandden. Maar er waren ook sterke koopmansvrouwen die een onafhankelijk leven leidden.
Sterk of kwetsbaar: mannen deden vrouwen in die tijd van alles aan en dat is terug te zien op Rembrandts schilderijen.
In dit werk komen de vrouwen uit Rembrandts privé-leven, de vrouwen uit zijn tijd en de vrouwen die hij afbeeldde samen in een apotheose van symboliek, licht en schaduw.
De personages, de kostuums, de dieren, de gebouwen en zelfs het eten: ze hebben allemaal betekenis in dit werk en zijn op een diepe laag met elkaar verbonden.
Een huishouden van Jan Steen is een rommelig en chaotisch huishouden, met veel gezelligheid. Er wordt gelachen, gedronken, gedanst en niemand let op de kinderen.“Soo de ouden songen, pijpen de jongen”: zoals de ouden zongen, piepen de jongen. Deze spreuk aan de muur van dit huishouden betekent dat de jongeren het foute gedrag van de ouderen overnemen. Wat dus ook gebeurt in dit huishouden.
Als een soort moraalridder gebruikte Jan Steen symboliek en dubbele bodems in zijn schilderijen om de maatschappij te waarschuwen: doe vooral niet zoals de mensen op mijn schilderijen! Pas op voor een verkwistend en luxe leven. Dat is wat ‘In Weelde Siet Toe’ ons vertelt.
In 1654 opende Jan Steen een brouwerij annex taveerne in Delft. Vlak erna explodeerden de geheime kruitkelders van de Nederlanden. Een ramp van ongekende omvang die bekend staat als de ‘Delftse Donderslag’. Huizen, winkels en de lokale economie lagen plat, zo ook de omzet van de brouwerij van Jan Steen.
Evengoed was er behoefte aan drank, muziek en vermaak zoals het bijwonen van openbare keisnijdingen en andere handelingen door kwakzalvers.
De schilderijen van Jan Steen lijken gezellige, onschuldige taferelen uit het dagelijks leven. Kijk goed en zie hoe met ironie, humor en symboliek een serieuze boodschap wordt verkondigd. Dansen en drinken tussen de kruitdampen van de Delftse Donderslag?
De huizen en interieurs die Vermeer schilderde zien er sereen en strak uit. Alsof er niks gebeurde en het videobeeld even op pauze is gezet. De geportretteerden stralen rust uit. Een groot contrast met Vermeer’s eigen huishouden. Toen hij overleed had Johannes Vermeer nog tien jonge kinderen die overal in huis op bedden en matrasjes sliepen. De chaos en constante drukte die er in zijn eigen huishouden moet zijn geweest, is niet terug te zien op zijn schilderijen.
Op dit werk is de huiselijke bedrijvigheid wel te zien, net als de personages die Vermeer wereldberoemd maakten. Het melkmeisje, de geograaf, de muziekles, het meisje met de parel: ze komen allemaal bij elkaar in dit huis van Vermeer.
Van links naar rechts kijkt dit werk als een reis door het leven van van Gogh.
Er zijn bekende en minder bekende personen te zien al reizend langs plekken in Nederland, België en Frankrijk die belangrijk waren in van Gogh’s leven.
Frankrijk is de eindbestemming. Daar was van Gogh misschien wel het gelukkigst en schilderde hij in heldere kleuren.
De kunstenaar heeft voor een intrigerend perspectief van binnenuit gekozen om de kijk van Vincent naar buiten te creëren. Zo is van Gogh’s turbulente en korte leven nog nooit bekeken.
Mondriaan is begonnen als figuratief schilder. Tijdens zijn zoektocht naar technieken en en materialen ging hij steeds abstracter werken. In dit werk is van links naar rechts zijn fascinerende transitie te zien.
Beginnend bij de molen van Gein helemaal links is stap voor stap te zien hoe Mondriaan steeds meer elementen wegliet en iedere associatie met de natuur wilde voorkomen. Hij gebruikte daarom alleen nog de primaire kleuren rood, blauw en geel, aangevuld met de niet-kleuren grijs, wit en zwart. Hij zette vlakken en lijnen op volgorde en was heel strikt in de vlakverdeling van zijn werken.
Die strenge vlakverdeling is ook te zien op dit werk: alles dat boven het water staat wordt exact weerspiegeld in het water. Eindigend in de spiegelende iconische wolkenkrabbers in New York waar Mondriaan overleed.
Wát een kracht hè? En wat een dynamiek zie je in dit beeld. Alsof het alleen stilstaat als je ernaar kijkt. Het sprak ons direct aan. AFAS is een bedrijf van beweging, én van weten waar het om draait. Namelijk: beter, makkelijker en leuker werken, met meer oog voor de maatschappij.
Dat dit beeld een vrouw is, maakt het helemaal geweldig. De waarden van ons bedrijf worden vaak gezien als vrouwelijk: we gaan voor de lange termijn, werken graag samen en handelen ethisch. We zijn bovendien een bedrijf voor iederéén. Ook voor mensen die je niet meteen bij een softwarebedrijf verwacht. We willen een mix van leeftijd, culturele afkomst, gender en afstand tot de arbeidsmarkt door een beperking. Want een bedrijf wordt écht sterk als het divers is.
Bekijk je de site op je telefoon? Open de tour in full screen.